Er zijn van die thema´s in het opvoeden waarvan ik denk: “Wat moet ik hier nu weer mee?”
Het antwoord hierop, van jou of mij, wordt gevormd door verschillende dingen: eigen opvoeding, karakter van jezelf en je kind, omgeving, je partner. Al die dingen spelen een rol bij het maken van je keuze.
“Een gps- belhorloge bij kinderen, wat vind ik daar eigenlijk van?”
Ik zie en hoor het regelmatig om mij heen.
Kinderen met bel- en GPS horloges.
Super handig, je kunt ze altijd bereiken: “Joehoe, eten!”
En je kunt zien waar ze zijn. “He, dat hadden we niet afgesproken.”
Die altijd en eeuwige bereikbaarheid roept iets bij mij op.
🤔 Controle hebben over onze kinderen. Checken.
Waar is het vertrouwen gebleven?
Het is goed als kinderen ook weleens onbereikbaar en uit het zicht van ouders zijn. Kinderen horen buiten de lijntjes en buiten de regels te kleuren.
Kattenkwaad uit te halen.
Fouten maken.
Daar leren ze enorm veel van.
Kan dat nog als papa of mama ziet dat ze ergens zijn wat buiten de afspraak is en ze meteen gebeld worden? #controle
Of durf je als ouder te #vertrouwen op je kind.
Niet te weten waar ze uit hangen?
Mogen kinderen te laat thuiskomen? Fouten maken?
En ook denk ik: “Peet, doe niet zo ouderwets, dit hoort gewoon bij nu”.
Met een horloge hoef ik niet altijd te kijken en kunnen er ook afspraken gemaakt worden.
Voor nu wint hier het vertrouwen en ouderwets afspraken en fouten maken.
En kies ik niet voor het ‘gemak’ van zo’n horloge.
Juist omdat ik die controle niet wil en ze buiten de lijntjes mogen kleuren.
En ik zelf mag dealen met het ongemak wat dit bij mij oproept.
Hoeven zij niet op te lossen!