Blog

Contacthonger
4 april 2020

Ik heb zo’n trek de laatste tijd. Niet alleen in chips, chocola en andere zoetigheden waar ik niet van af kan blijven. Ik heb vooral trek in contact. En dat begint langzaamaan zelfs honger te worden. Ik hoor nog iemand zeggen: ‘In Nederland hebben we geen honger, daar heb je trek’.

Maar ik heb wel honger, want er is ook in Nederland schaarste.

Bij jonge baby’s wordt vaak gezegd dat ze ‘huidhonger’ hebben. Ze willen bij je zijn en zodra je ze in hun eigen bed legt gaan ze huilen. Het huid op huid contact geeft hen rust, verbinding. Noodzakelijk voor baby’s om zich veilig te voelen en daardoor te ontwikkelen.

In deze tijd waarin we geen contact hebben met elkaar, of in ieder geval op een totaal andere manier, heb ik last van contacthonger.

Ik begin het echte contact steeds meer te missen. De eerste weken teerde ik nog op het contact wat ik had. Maar dat effect ebt langzaam weg. Hoe langer het duurt, hoe meer de trek echt honger wordt.

Contact is verbinding. En verbinding is de ander zien, maar je ook gezien voelen. Essentieel in ons leven. Ik ervaar nu meer dan ooit dat létterlijk zien niet het enige is van die verbinding. Want dat letterlijk zien lukt nu ook. Ik zet een foto neer, zwaai vanachter het raam naar de buren, ik bel via video-verbinding, spreek soms nog mensen op afstand. Maar die afstand, daar zit nu juist het gemis.

Zien en gezien worden is met al je zintuigen. Ruiken, proeven, voelen, horen en zien. Niet alleen het huid op huid contact mis ik het meest. Vooral het aanvoelen van een situatie, een onderbuik gevoel ergens bij krijgen en dat benutten om verbinding te maken. Het is er nu niet, het mag niet en dat snap ik volledig. Maar ik mis het. Ik hunker er naar.

Het helpt om dat gemis onder ogen te komen, er gewoon even te laten zijn. Uit te spreken naar geliefden om je heen, even lekker klagen, uithuilen of waar je dan ook behoefte aan hebt. Bij mij werkt uitspreken het beste. Dan voel ik een beetje die verbinding.

De oplossing waarvan je denkt dat dat misschien de enige is, weer contact hebben zoals je gewend was, is niet de enige oplossing. Gelukkig maar want als dit nog een poos duurt hebben we dan een probleem. Ook nu kunnen we zorgen dat we gevoed worden, dat onze honger stilt. Daar moeten we misschien iets meer moeite voor doen en accepteren dat het anders is. Maar het wel doen. Dus wandel ik vanavond met een vriendin, spreek ik mijn honger uit bij mijn teamleider en bel ik nog een keer extra met mijn moeder. Ik breng tulpen bij lieve mensen langs want daar word ik zelf blij van. Ondertussen bedenk ik wat ik vandaag zelf heb ontvangen om mijn honger te stillen. Ik besef dat ik voedzame ingrediënten heb om me te voeden. Mijn honger stillen is niet gedachteloos iets naar binnen proppen, maar heel bewust stilstaan bij dat wat ik binnen krijg. Een mooi lied met een hoopvolle tekst, de knuffels van mijn gezin, een appje van een collega, de natuur die zo mooi is en een wandeling met en vriendin.

Ik besef maar weer al te goed hoe belangrijk het is mijn contacthonger te stillen met voedzame ingrediënten.

Kennismaken?

Stuur mij een berichtje als je verder wilt onderzoeken of een samenwerking passend is voor jou en/of jullie.

info@petraveldhuis.nl

Systeemtherapeutisch coach Petra Veldhuis
Adres: Willem de Zwijgerlaan 1a Waddinxveen
KvK-nummer: 72165324
Btw-nummer: 1741.89.047.B.01

Door de site te blijven gebruiken, ga je akkoord met het gebruik van cookies. Privacyverklaring

Deze site is standaard ingesteld op 'cookies toestaan", om je de beste mogelijke blader ervaring te geven. Als je deze site blijft gebruiken zonder je cookie instellingen te wijzigen, of als je klikt op "Accepteren" hieronder, dan geef je toestemming voor het gebruik van Cookies.

Sluiten