Dikke kans dat je meteen al weerstand voelt bij dit hoofdstuk. Bij deze titel ‘jouw pijn’.
Je bent niet de enige en dit is zelfs een normale reactie van ons lijf. Jouw lichaam wil helemaal geen pijn, en geen gevaar. En zal daarom heel snel schieten in allerlei manieren om pijn weg te drukken. Om maar niet te voelen. Omdat het niet veilig is.
Ik kies er heel bewust voor om deze module hier in te doen. Want jouw pijn mag er zijn. Het is er namelijk al. En door het weg te stoppen wordt het alleen maar groter.
Vanuit de wereld van de psychologie zijn veel methodes ingezet om pijn niet te voelen. Denk maar aan de positieve psychologie of cognitieve psychologie. Je lichaam wil ervan weg blijven en daar helpen we met onze hulp van tegenwoordig heel goed bij. Maar we missen iets. Jouw en mijn pijn hoeft niet weg gerationaliseerd te worden of begrepen. Het mag gevoeld worden.
Gelukkig verandert dit steeds meer in hulpverlenings land. Pijn mag doorvoeld worden, doorleefd. Want dan pas heelt het en gaat het weg. Niet door er uren over te blijven praten.
De meeste mensen zijn hier zo niet mee gewend, dat het spannend en eng is, want wat haal ik naar boven. Ga ik geen dingen voelen die er helemaal niet zijn?
Je kan helemaal geen dingen voelen die er niet zijn, je gaat juist opruimen met voelen van wat al langer gevoeld mocht worden. Het zijn vaak de dingen die je mag voelen die je belemmeren, het ‘iets’ wat je tegenhoudt om echt te gaan.
In dit hoofdstuk wil ik je meenemen naar dit stukje in jou, dat ook geheeld mag worden. Voel de weerstand maar die het oproept. Het is allemaal nuttige informatie. Ik bied je een veilige setting om jouw pijn te doorvoelen en daarmee te helen.
‘Als je er van weg gaat, blijft het.
Als je erbij blijft, gaat het weg’
Ik wil je voor nu vragen om een veilige plek voor jou op te zoeken. Waar jij je fijn voelt. Misschien ergens buiten of in huis. Zorg ook dat je niet gestoord wordt als je aan dit hoofdstuk bezig bent. Knip het gerust op in delen. Je mag de tijd nemen die je nodig hebt.
Doen: Pak pen en papier en ga min. 5 minuten schrijven, zet eventueel een timer. Het is de bedoeling dat je blijft schrijven, dit brengt je dieper bij jou naar binnen.
> Begin met ‘ik ben ….. en dit is mijn pijn…. ‘
Schrijf hier al je pijn op dit er in je zit. Welk verdriet, gemis, teleurstelling, angst. Alles mag op papier.
> Hoe is dit voor jou om te doen? Mag alles er zijn? Ook je weerstand hierop?
Bespreken met je partner of mensen om je heen: heb jij jouw pijn weleens met anderen besproken? Vaak zijn we bang dat anderen ons zielig vinden, ons niet meer leuk vinden. Of heb je ergens in je leven ervaren dat er een nare reactie kwam van de ander, waardoor je bent gestopt met delen. Ik wil je vragen om bovenstaande met minimaal 1 iemand in je omgeving te delen. Wat fijn kan zijn is de ander vertellen wat jij nodig hebt.
Zinnen die je zou kunnen gebruiken hiervoor:
‘Ik ga je iets vertellen en ik heb van jou nodig dat je alleen maar luister.’
‘Ik moet je iets vertellen wat ik zelf heel ingewikkeld vind, maar ik wil het wel, wil je mij helpen dat ik het kan vertellen?’
‘Ik ga je iets vertellen, want dat heb ik nodig en we hoeven geen oplossing, ik wil alleen dat je het weet’
Bedenk hierbij dat er geen oplossing bedacht hoeft te worden. Dat doen we nogal snel, want we willen helpen als mens. Maar bewaak hierin je eigen gevoel en grenzen en dat van de ander. Een oplossing is niet nodig.
